در حال بارگذاری ...
گفت وگو با اصغر همت بازیگر نمایش پرتره مرد ریخته (ایران تئاتر-14 مهر)

من و نوشین در بخش تئاتر فصل مشترک داریم

اصغر همت جزو بزرگان بازیگری تئاتر و تصویر در ایران است و هنوز مخاطبان، بازی موثرش را در قالب یک شخصیت منفی و سیاس در مجموعه امام علی به یاد دارند.

وی دارای مدرک کارشناسی تئاتر از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران است و  نشان درجه ۱ هنری در رشته بازیگری از شورای ارزشیابی هنرمندان کشور را دریافت کرده  است. همت در صحنه تئاتر در اغلب نمایش های بزرگ و کلاسیک از قبیل: مکبت ، اتللو ، ولپن و الکترا به ایفای نقش پرداخته است. "آهسته با گل سرخ"(هادی مرزبان) ، بیتوس بیچاره"(حمید مظفری) ،ملودی شهر بارانی"(هادی مرزبان)سالن اصلی ، زن خوب ایالت سچوان"(محمد کوثر) و "مهر و آینه‌ها"(حمید امجد) ، تالار مولوی جزیره ، چهارسو، از جمله کارهای شاخص کارنامه بازیگری همت هستند ،که این روزها در سمت مدیر عامل خانه ی تئاتر ، روزگار پر مشغله ای را تجربه می کند . دریافت لوح افتخار درجه یک "بازیگری" از شورای ارزشیابی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیر گروه نمایش موسسه آموزش عالی سوره؛ داور جشنواره‌های مختلف تئاتر و سینما چاپ مقاله در نشریات هنری ،تدریس تئاتر در آموزشگاه‌ها و دانشکده‌های هنری، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان از جمله سایر فعالیت های کاری  همت محسوب می شوند. نمایش «پرتره مرد ریخته» به نویسندگی و کارگردانی مشترک «غلامحسین دولت آبادی» و «آراز بارسقیان» با بازی «اصغر همت» یک نمایش تک نفره است که همت با توانمندی و با اتکا به تجربیات ارزنده اش در صحنه آن را به شایستگی بازی کرده است. این نمایش در دو پرده، زندگی عبدالحسین نوشین (بازیگر و کارگردان تئاتر ایران) را در دو مقطع زمانی مهم زندگی او واکاوی می کند. مونودرام «پرتره مرد ریخته» بر اساس پژوهش و اطلاعات موجود از زندگی عبدالحسین نوشین نگاشته شده است و در آن «اصغر همت» در مقام بازیگر، تنها ایفاگر نقش نوشین نیست و خود ایفاگر نقش شخصیت‌هایی است که با نوشین رو به رو می شوند. «پرتره مرد ریخته» برای کسانی که با زندگی عبدالحسین نوشین آشنا هستند اطلاعات و ابعاد جدیدی از زندگی اش ارائه می دهد و برای کسی که با زندگی او آشنا نیست می تواند شناختی را نسبت به زندگی هنرمندی بدهد که ابعاد مختلف سیاسی، اجتماعی و هنری دارد . از دیگر عوامل این نمایش می‌توان به سینا ییلاق بیگی در مقام طراح صحنه و لباس، عابس خلقی در مقام طراح نور و هدی پیدایش در مقام طراح پوستر و بروشور اشاره کرد.با اصغر همت در باره حضور در این نمایش و چالش های بازی در نقش نوشین گفت وگویی انجام داده ایم

.

* آیا نوشین را فقط باید با کارهای هنری اش قیاس کرد و یا در این قیاس کردن افکار سیاسیش را هم دخیل کرد؟

در نمایش بیشتر به رویکردهای سیاسی نوشین پرداختیم . زیرا مسائل سیاسی باعث شد که آنچه که باید درباره نوشین اتفاق بیافتد ، رخ ندهد . نوشین در بخش اتللوی نمایش این گونه مطرح می شود . " او مردی بود که  در راه عشق سرشار خود پیروی عقل را نکرد و از همان ابتدا به دام فریب و خوش باوری افتاد."درست همان اتفاقی که برای اتللو رخ می دهد برای نوشین هم رخ می دهد.نوشین هم با انتخاب غلطش که بعدا به آن اذعان می کند. از تاثیر گذاری بیشتر فاصله می گیرد و هم خود و هم تئاتر رامتضرر می کند.

 

*با انتخاب دیگر ی از سوی نوشین ،شاید تئاتر نوین ایران با حضور او رویکرد موثر تری را تجربه می کرد؟

بله شک نکنید . تا همین حدی که در تئاتر فعالیت کرد اثر گذاری زیادی روی تئاتر ایران داشت. شاگردانی که تربیت کرد ، تئاتر را به سمت ترقی سوق دادند. در یک دهه فعالیت مستمرش  دینش را به تئاتر ادا کرد. اما افسوس  این است که چرا هنرمندی به توانایی او از دست رفت. تاسف ما در نمایش این است چرا چنین اتفاقی اقتاد. شما وقتی محملی مثل تئاتر دارید که می تواند همه چیز را با خودش حمل کند . چرا آن را در خدمت چیز دیگری غیر از بشیریت و تعالی انسان ،یا درخدمت روزمرگی و حزب  و آدم خاص و تشکل سیاسی قرار می دهید؟

 

*بازی در این نمایش که یک مونودرام است ،چه ویژگی هایی برای شما داشت؟

از همان اول دلشوره داشتم.وقتی به اجرا فکر می کردم ضربان قلبم بالا می رفت،به هر حال اولین تجربه ی من بدین شکل بود.۵/۱ ساعت تنهای تنها روی صحنه ، من در نمایش های بزرگ و پر دیالوگ زیادی بازی کرده ام ، براند، میتوس بیچاره ،جزیره ،اتللو ، خواجه نظام الملک و... شاید بیش از اینها هم دیالوگ داشته ام ، اما جایی هم برای نفس کشیدن و استراحت داشتم .در این نمایش می دانستم هیچ پاساژی در اختیارم نیست و پاساژها فقط مفصل هایی بودند که مدام عوض می شدند و در عین حال کارم را سخت تر می کردند. اگر یک مونولوگ یک سره در نمایش اجرا می کردم بازهم کارم راحت تر بود.اما من می بایست در قالب شخصیت های متفاوت در طول نمایش بازی کنم

.

*نوشین سوای تبحر و قدرتش در حوزه کارگردانی ، بازیگر قدری بود . با این مسئله چگونه برخورد کردید؟

بازی های نوشین را که ندیده ام. اما طبق روال آن روزگار باید بازی های نوشین کمی اغراق آمیز و به قولی اگزجره می بود و من سعی کردم در بخش زال و رودابه این وجه بازیگری نوشین را نشان بدهم. از دیدن عکس های موجود به چنین استنباطی رسیدم.تئاتری بودن نوشین از نقاط اشتراکمان بود و خیلی چیزهایش برایم ملموس بود. موقعی که نوشین به گروهش و تئاترش فکر می کند اینها همه فصل های مشترک من و نوشین است و زندگی تئاتری نوشین خیلی به من نزدیک است . زندگی سیاسی او با تفکر من از سیاست بسیار متفاوت است. من از دوران جوانی اعتقاد داشتم که تئاتر را نباید در خدمت چیزی غیر از بشریت قرار داد .در طول زندگیم هم به این اصل و تفکر پایبند بودم. هیچ وقت آدم کانالیزه ای نبودم . هیچ وقت زیر هیچ پرچمی سینه نزدم . اینجا در تعارضی که با نوشین  در این بحث داشتم ، می توانستم این حس را برای خودم داشته باشم. در کلیت بازی در نقش هنرمندی که از جنس خودم بود کمی کارم را راحت تر می کرد.

 

 *بنابراین از بازی در این نمایش رضایت دارید؟

 حتما ، برای من یک تجربه کاملا تازه بود. عکس العمل ها هم مرا به این نتیجه رساند که اگر منتقد، آدم سخت گیری هم باشد،وجوه منفی بازی ام را کمتر از وجوه مثبت می بیند.

 

آیا برای اجرای نمایش سنگلج مکان مناسبی بود؟

برای انتخاب سالن با توجه به شرایط انتخابی دیگری  به جز سنگلج نداشتیم. از طرفی سنگلج نزدیک‌ترین مکان به  اندیشه و اجراهای نوشین است.تماشاخانه ای که خیلی از بزرگان تئاتر در آن کار اجرا کرده اند. سنگلج جایی است که شاگردان نوشین در ان به روی صحنه رفته‌اند و اگر خود او هم بود حتما در اینجا اجرایی می داشت. عباس جوانمرد،علی نصیریان،جعفر والی،محمدعلی جعفری، عزت الله انتظامی و خیلی های دیگر ادامه  دهنده گان نگاه نوشین در تئاتر، در سنگلج کارهای درخشانی اجرا کردند .البته معتقدم " اجرای" پرتره‌ی مرد ریخته" در سنگلج تمام نمی‌شود. در اینجا شروع شد و رپرتواری خواهد داشت برای اجرا در شهرهای مختلف کشور و شاید هم تهران.

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی




نظرات کاربران